به گزارش تریبون تبریز این روزها محمدطاها را متفاوت‌تر از همه زمان‌های بودنش در آغوش می‌کشم، سیرتر از قبل به چهره‌اش خیره می‌شوم وقتی خندان و سرمست از سر و کولم بالا می‌رود و حتی لحظه‌هایی که به هر بهانه دم دستی خود را به گریه می‌زند تا توجهم را جلب کند، همه این روزهای اخیر و شاید دقیق تر، از شب سیاه حمله وحشیانه صهیونیست ها به بیمارستان المعمدانی به بعد معنای والد و اولاد برایم بسیار متفاوت شده است.
از همان زمان که وقتی کودک فلسطینی که خوابش و پدر و مادرش با زوزه بمب های منفورترین قوم این روزهای عالم پرپر شده بود، به خود می لرزید و در خود نمی شکست اما تا دستان پزشک دورش حلقه زد، گویی بهانه ای برای اشک ریختن و هق هق پیدا کرد یا آن زمان که پدری با دخترکش با هر سقوط آزاد موشک ها در اطرافشان بلند بلند می خندند تا من با خود بگویم «چنین رقصی میانه میدانم آرزوست».
گرچه صهیون این روزها بیشتر از همیشه با ریختن خون پاک استوارترین مردمان عصر حاضر زمین چهره خونخوار خود را عیان تر می نمایاند اما در میان این همه سیاهی و شقاوت، اعتقاد و اعتماد مظلومان سرزمین قدس به نصرت الهی و حمد و ثنای پروردگارشان هنگام به آغوش کشیدن پیکر بی جان و تکه تکه شده عزیزانشان غبطه خوردن دارد، مردمان محصور، مظلوم، بی دفاع اما معتقدی که به «نصر من الله والفتح غریب» با تمام وجود باور و ایمان دارند.
و شاید همین حس عمیق و مشترک است که بار دیگر بسیاری از تبریزی‌ها را امروز در سنگفرش ارگ تبریز، نمادی از تاریخ و ایستادگی دیار اولین ها گرد هم آورده بود تا با ندای بلند «لبیک حسین لبیک»، «حیدر حیدر یا صهیون»، «آمریکا و اسرائیل در چه فکریه دنیا پر از بسیجیه» همزمان با سالگرد آزادی سوسنگرد به دست دلاورانی چون شهیدان تجلایی و بیرقی و در آستانه ولادت حضرت زینب کبری پرستار و پرچمدار تبیین واقعیت واقعه عاشورا و با پرچم فلسطین در دست، ایستادگی مردمان دیار خط شکنان لشکر عاشورا را در کنار خواهر خوانده غریب خود غزه فریاد کنند.
آمده بودند تا با چهره هایی مغموم از اندوه سنگین جنایات علیه فلسطینیان مظلوم و محصور در چنگال دژخیمان صهیون اما مصمم به مقاومت و مطمئن به نصرت الهی یکصدا فریاد برآورند که فلسطین امروز نه تنها مسئله اول جهان اسلام که موضوع نخست همه افکار عمومی و آزادیخواهان عالم است و بی هیچ تردیدی تحقق وعده الهی در خصوص نصرت مظلومان بر ظالمان نزدیک است و به زودی نماز جماعت در صحن مسجدالاقصی قبله اول مسلمانان اقامه خواهد شد.
تبریزی‌هایی که امروز منسجم‌تر و با صف‌هایی فشرده‌تر از قبل در حمایت از زنان و کودکان به خون غلطیده زیر بمب ها و موشک های چند تنی اسرائیلی های جری به صحنه آمده و در صحن سنگفرش ارگ تبریز مشت های گره کرده خود را بلند کرده بودند، نه اسرائیل که کارفرمای اصلی آن یعنی آمریکا را شیطان بزرگ و عامل اصلی این نسل کشی و همه ظلم ها نه در حق فلسطین و فلسطینیان که در حق همه مظلومان عالم عنوان کرده و بر عدم سازش با این ظالم و همه پیاده نظام هایش تاکید کردند.
تبریزی‌ها امروز و در این تجمع سیدالشهدا (ع) را شفیع خود قرار داده و با نوای لبیک حسین لبیک و خیبر خیبر یا صهیون ضمن طلب پیروزی و نصرت عاجل برای مظلومان غزه، بیانیه حمایت خود از کودکان معصوم فلسطینی و لزوم توقف هر چه سریع تر ماشین کشتار صهیونیست ها را اعلام و شکست و برچیده شدن خانه عنکبوتی سست اسرائیل را از صحنه روزگار حتمی دانستند و این آوردگاه بین حق و باطل در سرزمین قدس را آزمونی برای سازمان ها و نهادهای بین المللی و البته بسیاری از کشورهای اسلامی در حمایت عملی و واقعی از فلسطینیان و توقف همکاری های پیدا و پنهان از غاصبان اسرائیلی قلمداد کردند.
و من در راه بازگشت هر بار با دیدن پدر و مادری فرزند در آغوش دوباره صحنه های پرشمار معصومیت و مظلومیت این روزهای کودکان فلسطینی و پدر و مادران بی پناهشان را در بایگانی ذهنم ورق می زنم و از تنها پناه مظلومان و تنها گوش شنوای آه رنج کشیدگان عالم طلوع عاجل صبح فرج را طلب می کنم تا تنها تصویری که در ذهن کودکانی چون محمدطاها نقش می بندد، رنگ شادی و لبخند داشته باشد نه رد خون و بمب و موشک.
