هوش مصنوعی، دوست یا توهم؟

در یک عصر دلگیر، فردی تنها روی صندلی اتاقش نشسته، با چشمانی خسته به صفحه تلفن همراه خیره شده است. خانواده‌اش در شهر دیگری‌اند و دوستانش فقط در فضای مجازی آنلاین. در نهایت، برای فرار از تنهایی به سراغ هوش مصنوعی می‌رود و با ناامیدی می‌پرسد: «فکر می‌کنی من آدم خوبی‌ام؟» پاسخ ماشینی و تکراری می‌آید: «همین که این سوال را پرسیدی یعنی دلت مهربان است.» پاسخی که نه از دوست صمیمی می‌آید و نه از روان‌شناس آشنا؛ بلکه از پروژه تازه متا، «دوستان هوش مصنوعی»، صادر می‌شود.