به گزارش تریبون تبریز، استان آذربایجانشرقی بیگمان یکی از حساسترین استانهای کشور است که در کانون توجه دولتمردان و سیاستمداران قرار دارد.
در شرح والیان و استانداران پیشین آذربایجان و با مطالعه و کاوش درباره چگونگى انتصاب و اقتضاى دوران ماموریت والیان، استانداران مىتوان ویژگیهاى آنها را بنا به مقتضاى زمانى در ۶ فصل و مقطع تاریخى از اوان سلسله قاجار تا تاریخ ۱۳۷۸ مورد مطالعه قرار دهیم.
۱- از سال ۱۳۲۴ هجری شمسی برابر ۱۲۲۸ هجری شمسی تاریخ جلوس ناصرالدین شاه به تخت سلطنت تا سال ۱۲۸۵ هجرى شمسى آغاز صدور فرمان مشروطیت به دست مظفرالدین شاه قاجار در این دوران تبریز ولیعهدنشین بود.
استاندارى و یا شخصیتى به نام استاندار در میان نبود بلکه ولیعهد افرادى از اولاد یا بستگان و افراد سلاطین قاجار را بهعنوان فرمانروا، بیگلر بیکى یا پیشکار بر مىگزید. بطور کلى در زمان ناصرالدین شاه تبریز ولیعهدنشین بود که ولیعهدها سمت حاکم تبریز را نیز داشتند. اسامی این حاکمان عبارتند از:
– نایبالسطنه عباس میرزا
– فریدون میرزا
– قهرمان میرزا
– بهمن میرزا
– حشمتالدوله حمزه میرزا
– نصرت الدوله
– ناصرالدین میرزا
– رکنالدوله
– مظفرالدین میرزا
– موالدوله
– عزیز خان
– میرزا احمد منش باشى
– عینالدوله
۲- از آغاز صدور فرمان مشروطیت (۱۲۸۵ ه . ش) تا کودتاى سوم اسفند ۱۲۹۹ شمسى پس از کودتاى محمدعلى میرزا شاه قاجار و دوره استبداد صغیر قیام مسلحانه مردم تبریز به رهبرى مرکز غیبى و فرماندهى سردارانى چون ستارخان به پیروزى نزدیک مىشد دولت استعمارى انگلیس از ترس تعمیق انقلاب و گسترش آن به سایر مناطق روسیه تزارى را تحریک نمود که قواى خود را وارد آذربایجان کند.
در این دوران که در آذربایجان مثل سپهسالار، عینالدوله، فخرالسلطنه، تنکابنى و شجاعالدولهها از طریق دولت روس گماشته مىشدند عملا حافظ منافع شرق و غرب و اعضا یا طرفداران سازمان فراماسونرى بودند.
۳- از آغاز حکومت کودتاگران سوم اسفند تا سقوط رضا شاه شهریور ۱۳۲۰ شمسى: والیان و استانداران این دوران اکثرا افرادى منفور همچون مستوفى و یا افراد تحمیل شده از طرف وزارت جنگ بودند و استانداران عملا با توجه به مقتضیات حاکم عارى از قدرت و کفایت بودند.
۴- از سال ۱۳۲۰ تا ۲۱ آذر ۱۳۲۵ آذربایجان عملا در اشغال روسها قرار گرفته و پیوسته دستخوش سیاستها و دستاندازیهاى حزب توده و فدائیان و دموکراتها بود در این فاصله آذربایجان مدتها بىسرپرست ماند.
۵- آغاز پادشاهى منفور محمدرضا پهلوى استانداران دوره سلطنت محمدرضا پهلوى اکثرا ماسونیک یا وابسته به کابینههاى طرفداران انگلیس و آمریکا و مجرى سیاست عمومى دولتهاى وقت در استان بودند امثال دولتهاى ماسونیک – محمدعلى فروغى – على سهیلى – احمد قوام – محمد ساعد – بیات – حکیمى – صدر – على منصور – محمد مصدق – فضلالله زاهدى – منوچهر اقبال – جعفر شریفامامى – على امینى – اسدالله علم – حسنعلى منصور – هویدا و…
استانداران آذربایجانشرقی بعد از انقلاب
در عصر انقلاب اسلامی استانداران انقلابی و تلاشگر و میهنپرست و متدین و پیروان حضرت امام و ولایت فقیه قدم به عرصه نهادند و شمع فروخته ایران را در هر خطه برافروختند.
خطه آذربایجان در تاریخ معاصر، بزرگانی چون امیرکبیر، قائم مقام و مصدق را به خود دیده است.
همه استانداران آذربایجانشرقی
در بیان اهمیت سیاسی آذربایجان همین نکته کافی است که تبریز از زمان صدارت ناصرالدین شاه تا آغاز صدور فرمان مشروطیت ولیعهدنشین بود و والیان و استانداران سرشناسی مانند امیرکبیر، قائم مقام فراهانی، امیرنظام گروسی را در عصر قاجار به خود دیده است.
همچنین افرادی مانند فضلالله زاهدى، منوچهر اقبال، جعفر شریفامامى، على امینى، اسدالله علم، حسنعلى منصور و هویدا نیز که اغلبشان وابسته به کابینههاى طرفداران انگلیس و آمریکا و مجرى سیاست عمومى دولتهاى وقت در استان بودند در دوران پهلوی بر کرسی استانداری آذربایجان تکیه زدهاند.
اما در عصر پر طلوع انقلاب اسلامی استانداران انقلابی، تلاشگر، میهنپرست، متدین و پیرو حضرت امام (ره) و ولایت فقیه در آذربایجانشرقی قدم به عرصه نهادند که شمع افروخته انقلاب را شعلهور ساخته و با خدماتشان منشأ اثر فراوان در این خطه شدند.
رحمتالله مقدم مراغهاى
رحمت الله مقدم مراغهای از اعقاب مقدم مراغهایهای شهرستان مراغه بود که از صدر مشروطیت بنام وجاه و مقامى رسیده بودند و آجودانباشها و حکمرانان و امراى لشکرى از خانواده آنها برخاسته بودند و او از اسلاف آنان بود در تاریخ ۶/۱۲/۵۷ با حکم شماره ۳۱۹۸۸ با ابلاغ آقاى احمد صدر حاج سیدجوادى وزیر کشور وقت به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب گردید. در زمان وى تبریز در آتش مبارزات و کشمکشها، قیامها و اعتصابات شعله میکشید و به هر بهانه کوچکى گروهى علم بدست در خیابانها با شعارهاى گوناگون راهپیمایى مینمودند. او در جلسات مکرر در برنامههای تلویزیونى براى آرام ساختن مردم و ایجاد آرامش و امنیت تلاش میورزید و لکن طغیان مردم و تلاطم امواج این دریاى خروشان فراتر از آن بود که او بتواند به آن فائق آید و لاجرم در تاریخ ۱۹/۳/۵۸ استعفا کرد.
نورالدین وحید غروی
غروى در تاریخ ۵۸/۳/۲۶ از سوی احمد صدر حاج سیدجوادى وزیر کشور وقت به سمت استاندار آذربایجان شرقى منصوب شد. در زمان استاندارى او تبریز وضع آشفتهای داشت، سازمانهای دولتى و خود استاندارى در آن چنان وضعیت و ثبات و نظامى نبودند. در زمان غروى تلویزیون بدست عدهای معلوم الحال که بعداً به اعدام محکوم شدند براى مدتى کوتاه تسخیر گردید.
در زمان غروى براى تهیه آذوقه مردم با ترکیه قرارداد بسته شد و جاده ترانزیت به حمل گوشت موادغذایى و نفت و… اختصاص یافت. کمبود سوخت زمستانى در آن سال مزید به علت شده بود و مردم در پمپ بنزینها سر میشکستند. انتخابات اولین دوره مجلس شوراى اسلامى در زمان استاندارى غروى برگزار شد و وی در تاریخ ۱۳۵۹٫۷٫۲۹ استعفا کرد که استعفایش از طرف آقاى مهدوى کنى وزیر کشور پذیرفته شد.
محمد علینژاد ساریخانی
ساریخانی بعد از پایان تحصیلات در یکى از بخشهاى نزدیک حومه تبریز به طبابت مشغول گردید. لکن بدلایلى از طرف ساواک دستگیر و زندانى گردید. بعد از زندان بعنوان جراح بیمارستان هلال احمر تبریز مشغول بکار شد. در سال ۱۳۵۸ بسمت فرماندارى تبریز منصوب شد و در دوره اول انتخابات بعنوان نماینده مردم تبریز به مجلس شوراى اسلامى راه یافت.
در تاریخ ۱۳۵۹.۷.۲۹ با ابلاغ آقاى مهدوى کنى وزیر کشور بسمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب گردید. در تاریخ ۱۳۶۰.۳.۳ استعفا کرد و از سمت استاندارى کنار رفت. در دوره چهارم انتخابات مجلس شوراى اسلامى با رأی قابل توجه به مجلس راه یافت.
حسین طاهری
طاهرى قبل از انتصاب به سمت استاندارى عضو کادر علمى دانشگاه علم و صنعت ایران بود و قبل از انتصاب به استاندارى آذربایجان شرقى سمت استاندارى آذربایجان غربى را به عهده داشت. وی در تاریخ ۱۳۶۰٫۲٫۴ از طرف آقاى مهدوى کنى وزیر کشور به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
از کارهاى مهم دوران استاندارى او میتوان به انتخابات ریاست جمهورى و انتخابات میاندوره اى مجلس شوراى اسلامى اشاره کرد که بعلت آرامش انتخابات از طرف مرکز مورد تقدیر قرارگرفت. حسین طاهرى در تاریخ ۱۳۶۲.۱۰.۱۹ از سمت استاندارى استعفا نمود و از همان تاریخ به سمت استاندار تهران منصوب شد.
حسین عابدینی
حسین عابدینی در تاریخ ۹ آذر ۱۳۶۲ با حکم آقاى ناطق نورى وزیر کشور از استاندارى لرستان به استاندارى آذربایجان شرقى منصوب گردید. وی در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۶ به هنگام آغاز سومین دوره مجلس شوراى اسلامى استعفا کرد.
اکبر پرهیزکار
پرهیزکار در سال ۱۳۶۲ به سمت رییس دانشکده فنى سپس به سمت فرماندارى تبریز منصوب گردید و در انتخابات دوره سوم مجلس شوراى اسلامى باراى بسیار قابل توجه به عنوان نماینده مردم تبریز برگزیده شد. وی در تاریخ ۱۳۶۶.۸.۳ از طرف سیدعلى اکبر محتشمى وزیر کشور به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد. در زمان استانداری وی پروژههای متعددى به مرحله اجرا گذارده شد و برنامههایی براى توسعه زمینههای مختلف آغاز گردید که میتوان این موارد اشاره کرد.
راه اندازى دانشگاه تربیت معلم تبریز، راه اندازى دانشگاه صنعتى سهند تبریز، کلنگ زنى و ادامه پروژه پتروشیمى تبریز، کلنگ زنى و شروع عملیات کارخانه فولاد میانه، شروع عملیات احداث سد علویان، شروع بکار کارخانه آهک آذرشهر و ادامه عملیات احداث کارخانه سیمان اردبیل، افتتاح دانشکده شیمى، هدایت و عملى سازى شبکه گازرسانى از طریق آستارا و بستان آباد به تبریز، افتتاح کارخانه سرم سازى رازى – زهراوى، افتتاح بیمارستان شهید محلاتى، اقدام به بازسازى منطقه طارم زنجان در زلزله شمال بعنوان استان معین، تدارکات جبهه و جنگ، پذیرایى پناهندگان عراقى در سطح وسیع و آغاز جشنواره وحدت
مسئولیت پرهیزکار در سمت استاندارى در تاریخ ۱۳۷۱.۵.۸ خاتمه پذیرفت و وی به سمت رییس امور شهرداریهاى کشور عازم تهران شد.
علی عبدالعلیزاده
علی عبدالعلیزاده متولد ۱۳۳۵ در شهرستان ارومیه، به مدت ۵ سال استانداری آذربایجان شرقی را عهده دار بوده است. وی دوران دبیرستان خود را در دبیرستان فردوسی ارومیه (چمران امروزی) با نمرات ممتاز گذراند و وارد دانشگاه تبریز در رشته مهندسی راه و ساختمان شد. او دارای مدرک تحصیلی دکتری است. عبدالعلی زاده از فعالان انقلاب اسلامی ایران بود و بعد از انقلاب، معاونت شهردار وقت ارومیه (شهید باکری) را بر عهده گرفت.
وی سپس به مدت دو دوره نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی بود. بعد از آن وی در زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی به مدت ۵ سال استانداری آذربایجان شرقی را عهده دار شد.
عملکرد وی در استانداری آذربایجان شرقی باعث شد تا با روی کار آمدن دولت هفتم، به سمت وزیر مسکن و شهرسازی انتخاب شود. وی در دولت هشتم نیز وزیر مسکن و شهرسازی بود.
یحیی محمدزاده
محمدزاده در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ از سوی هیات وزیران به عنوان استاندار آذربایجان شرقی انتخاب شد و به مدت چهار سال یعنی تا سال ۱۳۸۰ این سمت را بر عهده داشت.
محمدعلی سبحان اللهی
سبحان اللهی دارای مدرک دکترای مهندسی صنایع، به مدت ۴ سال استانداری آذربایجان شرقی را بر عهده داشته است. وی سوابق اجرایی و مدیریتی متعددی از دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی داشته است. سبحان الهی از سال ۱۳۵۷ به مدت دو سال نمایندگی حضرت امام در جهاد سازندگی استان آذربایجان شرقی را عهده دار بود و پس از آن در ۴ دوره اول مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده مردم تبریز در مجلس حضور داشت.
وی که مؤسس انجمن بهره وری ایران است، از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ در سمتهای مختلفی از جمله ریاست مــوسسه تحقیقات و آموزش مدیریت وابسته به وزارت نیرو، معاونت پارلمانی و حقوقی وزارت علوم،تحقیقات و فناوری، معاونت پارلمانی و امور استانها در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و ریاست هیات مدیره سازمان ملی بهره وری کشور را بر عهده داشته است. سبحان الهی در سال ۱۳۸۰ به عنوان استاندار آذربایجان شرقی منصوب شد و تا سال ۱۳۸۴ این سمت را در اختیار داشت.
محمدکاظم معمارزاده
معمارزاده اولین استاندار آذربایجان شرقی در دولت نهم بود که در سال ۱۳۸۴ به این سمت منصوب شد. وی در ۱۷ شهریور ۱۳۸۷ از این مسئولیت استعفا کرد.
احمد علیرضابیگی
احمد علیرضابیگی متولد سال ۱۳۴۲ در ارومیه، دوران تحصیل را در زادگاه خود گذراند. از سال ۱۳۵۹ و به دنبال تشکیل کمیتههای انقلاب اسلامی، وارد فعالیت در این کمیتهها شد و در سال ۱۳۶۰، در حالی که تنها ۱۸ سال داشت، فرماندهی کمیته شاهیندژ را عهدهدار شد. در سال ۱۳۷۰ و پس از تشکیل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، وی به عنوان اولین فرمانده انتظامی استان جدید اردبیل منصوب و مشغول به خدمت شد.
فرماندهی انتظامی استان آذربایجان شرقی و ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی کشور از سوابق و مسئولیتهای بعدی علیرضابیگی میباشد. وی همچنین فرماندهی انتظامی استانهای اصفهان و فارس و سمت مشاور وزیر کشور در دولت نهم را عهدهدار بوده است. علیرضابیگی در شهریور سال ۱۳۸۷ به عنوان یازدهمین استاندار آذربایجان شرقی در عصر نظام جمهوری اسلامی ایران منصوب و فعالیت خود را در این سمت آغاز کرد. مدیریت حادثه تلخ زلزله مرداد سال ۱۳۹۱ در شهرستانهای اهر، هریس و ورزقان از جمله مهمترین تجارب وی در مسئولیت استانداری آذربایجان شرقی است.
اسماعیل جبارزاده
اسماعیل جبارزاده در سال ۱۳۳۹ در شهرستان خوی از توابع آذربایجان غربی به دنیا آمد و پس از طی دوران تحصیل در این شهر، با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مدتی را در جبهههای جنگ، به دفاع از آب و خاک و کیان این کشور پرداخت و در این دوران، مسؤول بهداری لشکر همیشه سرافراز عاشورا بود.
جبارزاده بعد از پایان جنگ در رشته دکترای علوم آزمایشگاهی از دانشگاه تبریز فارغ التحصیل شد و به طور همزمان در سال ۱۳۷۸ به عضویت هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و هیأت علمی انستیتو پاستور ایران درآمد. وی در سال ۱۳۷۱ به عنوان کاندیدای نمایندگی مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو ثبتنام کرد و با رأی مردم این حوزه، به مجلس چهارم راه یافت. مسؤولیتی که تا سه دوره دیگر هم تداوم یافت و بدین ترتیب جبارزاده جزو معدود نمایندگانی شد که توانستهاند چهار دوره پیاپی در مجلس شورای اسلامی حضور داشته باشند.
وی در چهار دوره نمایندگی خود در مجلس شورای اسلامی، عضویت در هیأت رئیسه مجلس، کمیسیون دفاع و برنامه و بودجه و کمیته برنامه و بودجه مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی را نیز تجربه کرد.
عضویت در کمیته اقتصادی، برنامه و بودجه مجمع تشخیص مصلحت نظام، ریاست بیمارستان شهید محلاتی تبریز، عضویت در هیأت علمی دانشگاه تبریز و تأسیس و ریاست موسسه آموزش عالی ربع رشیدی از دیگر سوابق جبارزاده میباشد. وی در هشتم آبان سال ۱۳۹۲ با پیشنهاد وزیر کشور و موافقت هیأت وزیران، از سوی دولت دکتر روحانی به عنوان دوازدهمین استاندار آذربایجان شرقی در عصر نظام جمهوری اسلامی انتخاب و منصوب شد.
تدوین سند تدبیر توسعه استان، انتخاب آذربایجان شرقی به عنوان استان الگوی اقتصاد مقاومتی، انتخاب تبریز به عنوان شهر جهانی فرش دستباف و پایتخت گردشگری جهان اسلام، کسب عنوان استان بدون معتاد متجاهر و ارتقای شاخصهای امنیتی استان از جمله دستاوردهای دوره مسئولیت جبارزاده در استانداری است.
اسماعیل جبارزاده در شهریور ماه سال ۱۳۹۶ به عنوان معاون سیاسی وزیر کشور منصوب شد.
مجید خدابخش
مجید خدابخش، متولد ۱۳۳۵ در اردبیل و دارای مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق و الکترونیک و مدرک دکترای مدیریت دولتی است. او در دوران مبارزات انقلاب اسلامی، در جمع انقلابیون اردبیل به فعالیت پرداخته و پس از پیروزی انقلاب نیز برای مدتی عضو افتخاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اردبیل بود.
خدابخش از سال ۱۳۶۰ به مدت چهار سال مسئولیت مخابرات اردبیل و آذربایجان شرقی را بر عهده داشت و سپس به استانداری آذربایجان غربی رفت و به مدت ۵ سال در سمتهای معاونت برنامهریزی و معاونت عمرانی این استانداری مشغول به خدمت شد.
معاونت عمرانی استانداری آذربایجان شرقی مسئولیت بعدی او بود که از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ ادامه داشت. او همچنین به مدت سه سال معاون سیاسی استاندار آذربایجان شرقی و مدتی نیز سرپرست این استانداری شد.
خدابخش سپس برای ادامه تحصیل به تهران رفت و ضمن تحصیل در مقطع دکترای مدیریت دولتی، با نهادهای اقتصادی و صنعتی مختلفی همچون مجتمع آلومینیوم المهدی، موتورسازان تراکتورسازی، ماشینسازی تبریز، صنایع تجهیزات نفت و ایران پویا همکاری کرد.
خدابخش از سال ۱۳۹۲ و با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، به عنوان استاندار اردبیل انتخاب شد و در دوم مهر ماه سال ۱۳۹۶ با تصویب هیأت وزیران، به عنوان سیزدهمین استاندار آذربایجان شرقی در عصر نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران معرفی گردید.
او در آبان ماه ۱۳۹۷ به دنبال تصویب قانون منع بهکارگیری بازنشستگان، سمت استانداری را ترک کرد.
محمدرضا پورمحمدی
محمدرضا پورمحمدی متولد ۱۳۳۷ در تبریز است. وی پس از اتمام دوران تحصیلی ابتدائی و متوسطه در سال ۱۳۵۶ وارد دانشگاه تبریز شد و دوره کارشناسی خود را در رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری در سال ۱۳۶۳ به پایان رساند و در سال ۱۳۶۵ با استفاده از بورس تحصیلی عازم کشور انگلستان شد و فوق لیسانس و دکترای خود را در رشته برنامهریزی شهری در دانشگاه کاردیف (UWIST) اخذ کرد.
او پس از اتمام تحصیلات در سال ۱۳۶۹ به ایران برگشته و در دانشگاه تبریز شروع به کار کرد. بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۴ در سمتهای رئیس دانشکده، معاون دانشجویی و فرهنگی، معاون آموزشی و تحصیلات تکمیلی و رئیس دانشگاه تبریز مشغول بود.
پورمحمدی در یک دوره دیگر نیز بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷، ریاست دانشگاه تبریز را بر عهده داشت. او در هفتم آذر ماه ۱۳۹۷ با موافقت هیأت وزیران به عنوان چهاردهمین استاندار آذربایجان شرقی انتخاب و معرفی شد.
عابدین خرّم
زین العابدین خرّم در سال ۱۳۴۵ در شهرستان شاهیندژ استان آذربایجان غربی متولد شد، او دارای مدرک تحصیلی کارشناسی مدیریت برنامهریزی و کارشناسی ارشد مدیریت استراتژیک بوده و از رزمندگان و جانبازان هشت سال دفاع مقدس و جبهه مقاومت میباشد و مراتب فرماندهی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را طی کرده بود.
سردار خرّم از جانبازان جنگ تحمیلی و سابقه فرماندهی در عملیاتهای والفجر ۴، نصر ۵، کربلای ۱۰ را در دوران جنگ و دفاع مقدس را بر عهده داشته و بعد از قبول قطعنامه ۵۹۸ و پایان دفاع مقدس، ریاست ستاد تیپ ۴۸ فتح و لشکر استقراری سردشت، فرماندهی سپاه پیرانشهر، سلماس، خوی، معاونت هماهنگکننده منطقه بسیج استان آذربایجان.غربی، فرماندهی لشکر عملیاتی ۳ حمزه سیدالشهدا، جانشین فرماندهی سپاه شهدا و فرماندهی سپاه شهدای آذربایجانغربی به مدت ۶۸ ماه از جمله سوابق وی بود.
سردار عابدین خرّم فرماندهی و مدیریت ارشد را از سالهای ابتدایی دهه هفتاد در استانهای آذربایجانغربی و شرقی طی کرده و عضویت موثر در شورای تامین و شورای فرهنگ عمومی این استانها را در کارنامه داشت.
سردار عابدین خرّم، فرماندهی لشکر عاشورا را قبل از سمت استانداری آذربایجانشرقی بر عهده داشته و مبارزه با مفاسد اقتصادی، احیاء صنایع و پیگیری مشکلات اصناف و کارگران، افتتاح طرحهای عمرانی، زیرساختی و محرومیتزدایی به ویژه در مناطق زلزلهزده، حمایت از برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری، مدیریت نهضت مواسات و کمک مومنانه و راهاندازی مراکز واکسیناسیون عمومی، جوانگرایی در انتصابات و ارتباط با فعالان فرهنگی و اجتماعی و نقشآفرینی در تنشهای مرزی شمال.غرب کشورمان از جمله اقدامات شاخص خرّم طی ۴ سال گذشته در استان آذربایجانشرقی بو.
۲۵ مهر ماه ۱۴۰۰ هیأت دولت به رضوی خرّم برای استانداری آذربایجانشرقی رأی اعتماد داد. وی پیش از این فرماندهی سپاه عاشورای این استان را برعهده داشت.
عابدین خرّم در چند ماه گذشته با بیماری ریوی درگیر بود بهطوریکه در ماه گذشته بستری و از بیمارستان ترخیص شد اما دوباره در روزهای اخیر در بیمارستان بستری بود و سی ام دی ۱۴۰۲ در بیمارستان امام رضا(ع) تبریز بر اثر این بیماری درگذشت.
رحمتی جوانترین استاندار دولت سیزدهم
اعضای هیأت دولت در جلسه( یکم بهمن ۱۴۰۲) خود که به ریاست رئیس جمهور برگزار شد، مالک رحمتی را به عنوان استاندار آذربایجانشرقی معرفی کردند.
وی جوانترین استاندار دولت سیزدهم است و با انتخاب مالک رحمتی امیدها برای تشکیل یک تیم مدیریتی جوان و انقلابی برای پیشبرد اهداف و برنامههای دولت در استان زنده شد.
مالک رحمتی متولد ۱۳۶۱ اهل مراغه، فارغ التحصیل مقطع دکتری و دارای سوابق اقتصادی و اجرایی در آستان قدس رضوی، وزارت کشور و بنیاد شهید می باشد که پیش از این نیز او ریاست سازمان خصوصی سازی، قائم مقام آستان قدس، مدیرعامل سازمان اقتصادی رضوی، عضو هیات امناء و ریاست بنیاد بهره وری موقوفات آستان قدس و عضویت هیات مدیره و قائم مقام مدیرعامل سازمان اقتصادی کوثر و مسئولیت در سطوح مدیریتی وزارت کشور را عهده دار بوده است.
اما نباید فراموش کرد که استان آذربایجان شرقی با وجود تلاشهای صورت گرفته، اما هنوز برای رسیدن به نقطه ایدهآل فاصله بسیار زیادی دارد و بیشک استاندار جدید برای قبولی در مدیریت باید توجه ویژهای به ظرفیتهای استان از جمله توانمندیهای صنعتی، معدنی، کشاورزی، گردشگری و از همه مهمتر نیروهای کارآمد داشته باشد.