به گزارش تریبون تبریز، مجموعه فرش‌های عمارت ساعت تبریز شامل ۹ تخته فرش است که شش عدد از آن‌ها به‌صورت جفت‌های دوقلو با طرح‌های هماهنگ بافته شده‌اند و دو فرش دیگر نیز طرحی متفاوت دارند. در میان این مجموعه، یک فرش ۱۲۰ متری با ابعاد ۱۶ در ۷ متر قرار دارد که فرش مادر محسوب می‌شود و در کنار دیگر فرش‌ها یک خانواده منسجم با مفاهیم نمادین را شکل می‌دهد. نقش گل‌های افشان، رنگ‌های گرم مخصوصاً قرمز و وجود فرش‌هایی که به‌عنوان فرش دختر و فرش پسر شناخته می‌شوند، ساختاری نمادین از مهر، پیوند خانوادگی و روابط حمایتی را به نمایش می‌گذارد.
سفارش اولیه این فرش‌ها در سال ۱۳۲۰ از سوی استاندار وقت آذربایجان شرقی به رئیس شرکت صنعت فرش ایران، «جان یاناک تیمو»، برای عمارت ساعت تبریز داده شد. هم‌زمانی با درگیری‌های آن دوره سبب شد طراح اصلی امکان نظارت بر نحوه چیدمان فرش‌ها را نداشته باشد، اما مجموعه به‌گونه‌ای طراحی شده که در کنار هم نقش یک پازل کامل را ایفا می‌کنند.
این فرش‌ها سال‌ها در وضعیت نامطلوب نگهداری و حتی روی زمین انداخته شده بودند تا اینکه در دوره‌ای از مدیریت شهری، ارزش تاریخی آن‌ها تشخیص داده شد و به محل فعلی منتقل و در معرض دید عموم قرار گرفتند. با وجود این، رسیدگی کافی همچنان صورت نگرفته و فرش‌ها در طول سال‌ها انباشته از خاک شده‌اند؛ به‌طوری که تا امروز حدود ۶۰ کیلوگرم خاک از آن‌ها خارج شده و برخی بخش‌ها نیز بر اثر بی‌دقتی آسیب‌دیده و دچار کرم‌خوردگی شده‌اند.
پاک‌سازی این مجموعه بیش از ۳۵ روز است که ادامه دارد و به‌ویژه فرش ۱۲۰ متری به‌عنوان نمونه‌ای کم‌نظیر در جهان اهمیت ویژه‌ای دارد.
