«احمد دادرس فیاض» چهارشنبهشب در گفتوگو با خبرنگار افزود: استاد کریمی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) مراغه بستری است و وضعیت جسمانی مساعدی ندارد اما همچنان در قید حیات است.
۲ روز قبل نیز خبر درگذشت استاد کریمی در یکی از پایگاههای خبری تبریز منتشر شد و پس از چند ساعت از روی سایت آن پایگاه خبری حذف نشد.
امشب نیز برای بار دوم برخی از رسانههای برخط خبر درگذشت استاد کریمی را منتشر کردند و موج این شایعه در شهرستانهای مختلف استان پیچید.
استاد میرزاحسین کریمی مراغهای دارای نشان درجه یک هنری است و گواهینامه هنری درجه یک شعر آیینی کشور طی سال ۱۳۹۹ به پاس ۸۹ سال فعالیت شعری به وی اعطا شد.
اعطای این نشان هنری به پاس سرودن بیش از ۳۵۰ هزار بیت شعر اجتماعی، طنز، مداحی و مرثیه توسط این شاعر بلند آوازه آذربایجان به ایشان تعلق گرفت.
اشعار اجتماعی و طنز استاد کریمی در قالب ۲۵ جلد کتاب رنگارنگ و اشعار مرثیه و مداحی این استاد در قالب ۳۰ جلد چاپ و منتشر شده است.
این شاعر معاصر خطه آذربایجان متولد ۱۳۱۰ در مراغه و ساکن این شهر بوده و ادامهدهنده سبک سنّتی و کلاسیک شعر است؛ استاد کریمی بیشتر در اشعار طنز خود رسم و رسوم زمان خود را به باد انتقاد گرفته است.
اکثر اشعار او هرچند به ترکی آذربایجانی سروده شده است ولی به علت مقید بودن به سبک قدیم و اوزان شعری، با تعبیرات و اصطلاحات عربی و فارسی بسیاری آمیختگی دارد.
بیانات مقام معظم رهبری در خصوص میرزا به خوبی منظومه فکری این شاعر معاصر را معرفی میکند؛ شاعری که به فرموده رهبری «در جایجای اشعار طنز خود مواد مخدر و آلودگیهای جوانان که سوغات دولتهای جهانخوار برای کشورمان بوده را به باد انتقاد گرفته و به بیتحرکی ملت و دولت حاکمه رژیم گذشته اشاراتی بس آگاهانه کرده است».
«در هر ورقی از رنگارنگ استاد کریمی، مطلبی تازه و فکری بکر به چشم میخورد و طی یک شعر بلند با عنوان «عهد حضرت سلیمان» رو در روی صاحبنظران قرار میگیرد و آنانکه با فن نویسندگی آشنایی دارند و در جراید رژیم گذشته قلمزنی میکردند، میدانند که نوشتن و چاپ کردن اینگونه مطالب چه خطرهایی در پی داشت».
مقام معظم رهبری اینگونه ادامه میدهند که «استاد کریمی در لفافه طنز داستانی زنده و گویا از انتخابات دوران رژیم گذشته به قلم آورده و با مهارت به وضع زندگی و تقسیم ناعادلانه ثروتهای مملکت به وسیله هیئت حاکمه و به مقام و منصبرسیدگان اشاره میکند و در آن دقایقی که تنور خشم و شلاق جهل بر سر صاحبان قلم و اندیشه آتش میریخت و لبها را دوخته میداشت، مذاکرات و انتخابات مرغان را به تصویر کشیده است».
«محمدحسین قابلنژاد سردرودی» که در سال ۱۳۹۵ ارجنامهای نزدیک به ۸۰۰ صفحه برای میرزا به رشته تحریر درآورد، با مطالبی تحت عنوان چند کلمه راجع به این شاعر ملی اینگونه مینویسد: «ایشان طنزپردازی اجتماعی و مردمی است که در مقام یک جامعهشناس و مردمشناس چیرهدست، روحیات آدمیان و رویدادهای زمان را به خوبی میبیند، واقعیتهای اجتماعی و تلخیها و شیرینیهای زندگی را تصویر میکند و بدیها و نیکیها، زشتیها و زیباییها را در شعرهای خود با زبان طنز بازتاب میدهد؛ از اینرو شعر طنر او مرزها را در مینوردد».