به گزارش تریبون تبریز، «نویده رئوف‌فرد»، روان‌شناس کودک و نوجوان از جهانی که نوجوانان در آن بیش از همیشه در معرض داده، تصویر و صدا هستند، گفت: زبان برای نسل Z فقط ابزار انتقال معنا نیست، بلکه شیوه‌ای برای تمایز، استقلال و حتی زنده‌ماندن در جهان هم‌نسلانشان است.
وی بچه‌های داده‌محور و نه سنت‌پذیر را تشریح کرد: تفاوت مهم نسل Z و حتی نسل آلفا با نسل‌های قبلی این است که آن‌ها از کودکی با دسترسی مستقیم به اطلاعات بزرگ شده‌اند. نسلی که قبل از اینکه چیزی به آن‌ها آموزش داده شود، آن را سرچ می‌کنند! همین ویژگی باعث شده است که شیوه‌های سنتی آموزش، گفت‌وگو و نصیحت‌محور، برایشان کارایی نداشته باشد.
رئوف فرد افزود: وقتی یک معلم یا والد به‌روش سنتی با آن‌ها صحبت می‌کند، به‌ندرت گوش می‌دهند. آن‌ها خودشان را مرجع حقیقت می‌دانند، نه بزرگ‌ترها را.
نوجوانان از نصیحت فرار کرده و به سمت اینفلوئنسر می‌روند
این روان‌شناس به الگو برداری نسل Z از دوستان و اینفلوئنسرهای فضای مجازی اشاره کرده و گفت: امروز شاهدیم که اینفلوئنسرها با زبانی حرف می‌زنند که نوجوان آن را دوست دارد و می فهمد. از آن مهم‌تر، در این فضا، نوجوان ها را نصیحت نمی‌کنند، بلکه خودشان را دوست و همراه نشان می‌دهند و همین، اعتماد به اینفلوئنسرها را جایگزین خانواده ها می سازد.
وی در خصوص علت کوتاهی و تفاوت زبان نسل Z اذعان داشت: زبان این نسل، بازتابی از سرعت و فشردگی زندگی امروز است. مفاهیمی که زمانی با جمله‌های طولانی بیان می‌شدند، حالا با یک کلمه منتقل می‌شوند. در واقع همه‌چیز برای آن‌ها باید ساندویچی باشد؛ کوتاه، سریع و قابل‌درک. حتی جملات هم باید مثل استوری‌های اینستاگرام، در چند ثانیه قابل دریافت باشد.
اضطرابی از جنس طردشدن
رئوف‌فرد، تاثیر زبان خاص نسل Z را بالا تر از یک مُد خواند: این زبان مکانیزمی برای حفظ جایگاه در گروه هم‌سالان است لذا نوجوانی که نمی‌تواند زبان مشترک با دوستانش بسازد، احساس انزوا و طردشدگی می‌کند.
وی هشدار داد: بسیاری از نوجوانان با اضطراب از دست دادن هویت جمعی زندگی می‌کنند. اگر مثل بقیه نباشند، حس می‌کنند حذف می‌شوند. این فشار اجتماعی از درون آن‌ها را فرسوده می‌کند.
مدرسه و خانواده؛ عقب‌تر از نسل Z
رئوف فرد در پاسخ به پرسش درباره نقش آموزش‌و‌پرورش در مواجهه با این تحولات، گفت: مدارس ما نه‌تنها به روز نیستند، بلکه همچنان با روش‌های تربیتی دهه ۶۰ و ۷۰ با نوجوانان برخورد می‌کنند و درحالی‌که زبان مشترک با نسل Z ندارند، انتظار تربیت دارند! تا زمانی که نظام آموزشی به‌روزرسانی اساسی نشود و والدین به شیوه ارتباطی نسل جدید مسلط نشوند، شکاف بین نسل‌ها روزبه‌روز عمیق‌تر خواهد شد و این بسیار آسیب زننده است.
وی در پایان تاکید کرد: راهِ درک نسل Z، نه بازگشت به گذشته، بلکه حرکت به سوی گفت‌وگو با زبان آن‌هاست. زبانی که کوتاه، کنایه‌آمیز، سریع، اما حامل معنا و احساس است.
