تاثیر خانه‌های محیط زیستی بر توسعه پایدار کشور

 به گزارش تریبون تبریز، نورالله مرادی معاون آموزش و مشارکت های مردمی سازمان محیط زیست در گفتگویی اظهار کرد:خانه‌های محیط زیستی یا پایدار یکی از پدیده‌های نوظهور در عرصه معماری و شهرسازی هستند که هدف اصلی آن‌ها کاهش اثرات منفی بر محیط زیست و افزایش بهره‌وری منابع طبیعی است. این نوع از مسکن به دلیل تأثیرات مثبت متعددی که بر محیط زیست و جامعه دارد، در بسیاری از کشورها به عنوان راهکاری برای مقابله با تغییرات اقلیمی و مشکلات زیست‌محیطی مورد توجه قرار گرفته است. تأثیرات این خانه‌ها بر کشور در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، و محیط زیستی قابل بررسی است.
او گفت: یکی از مهم‌ترین تأثیرات خانه‌های محیط زیستی، کاهش مصرف انرژی و منابع طبیعی است. این خانه‌ها با استفاده از فناوری‌های نوین مانند سیستم‌های خورشیدی، عایق‌بندی پیشرفته، و مواد بازیافتی، می‌توانند میزان مصرف انرژی و آب را به طور چشمگیری کاهش دهند. این امر نه تنها به کاهش هزینه‌های زندگی کمک می‌کند، بلکه از فشار بر منابع طبیعی کشور نیز می‌کاهد. در بلندمدت، کاهش مصرف انرژی و آب می‌تواند به حفظ منابع ملی و کاهش وابستگی به منابع خارجی منجر شود، که از جنبه‌های اقتصادی و استراتژیک اهمیت بالایی دارد.
مرادی تصریح کرد: از سوی دیگر، خانه‌های محیط زیستی می‌توانند تأثیرات مثبتی بر سلامت عمومی داشته باشند. استفاده از مواد غیرسمی و طبیعی در ساخت این خانه‌ها و همچنین بهبود کیفیت هوا در داخل ساختمان‌ها، می‌تواند به کاهش بیماری‌های تنفسی و دیگر مشکلات بهداشتی مرتبط با آلودگی‌های محیطی کمک کند. بهبود سلامت عمومی به نوبه خود می‌تواند هزینه‌های بهداشتی کشور را کاهش داده و بهره‌وری نیروی کار را افزایش دهد.
او گفت: در بعد اجتماعی، ترویج و توسعه خانه‌های محیط زیستی می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت حفاظت از محیط زیست منجر شود. این خانه‌ها می‌توانند به عنوان الگویی برای زندگی پایدار عمل کرده و ساکنان آن‌ها را به رفتارهای محیط زیستی بیشتری تشویق کنند. این امر می‌تواند فرهنگ مصرف پایدار را در جامعه تقویت کرده و تغییرات مثبتی در رفتارهای زیست‌محیطی افراد ایجاد کند.
مرادی بیان کرد: با این حال، چالش‌هایی نیز در مسیر گسترش خانه‌های محیط زیستی وجود دارد. هزینه اولیه ساخت این خانه‌ها معمولاً بالاتر از خانه‌های معمولی است و این موضوع می‌تواند مانعی برای گسترش آن‌ها باشد. هرچند با توجه به کاهش هزینه‌های انرژی در طول زمان و افزایش عمر مفید ساختمان، سرمایه‌گذاری در این نوع از مسکن می‌تواند در بلندمدت مقرون به صرفه باشد. علاوه بر این، نیاز به تغییرات در قوانین و مقررات ساختمانی و نیز آموزش و آگاهی‌بخشی به سازندگان و خریداران مسکن، از جمله اقداماتی است که برای ترویج این نوع از مسکن ضروری است.
او گفت: به طور کلی، خانه‌های محیط زیستی می‌توانند نقشی کلیدی در جهت حرکت کشور به سوی توسعه پایدار ایفا کنند. با کاهش مصرف انرژی و منابع طبیعی، بهبود سلامت عمومی، و ترویج فرهنگ زیست‌محیطی، این خانه‌ها می‌توانند به بهبود کیفیت زندگی و حفظ منابع برای نسل‌های آینده کمک کنند. حمایت از توسعه و گسترش این نوع از مسکن، می‌تواند گامی مؤثر در جهت رسیدن به اهداف زیست‌محیطی و اقتصادی کشور باشد.