به گزارش تریبون تبریز به نقل از ایرنا، حجت الاسلام سید حسین علیانسب شامگاه چهارشنبه در نشست تخصصی مصادیق تاریخی آذربایجان پیشرو در انقلاب با موضوع آذربایجان از ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ ، افزود: در بررسی حوادث مربوط به تاریخ معاصر ایران نقش آذربایجان در همه برهه ها بسیار با اهمیت و برجسته است.
وی ادامه داد: حوادث بسیار مهمی از دهه ۳۰ تا اواسط دهه ۵۰ در کشور رخ داده که از جمله آنها می توان به نهضت ملی شدن صنعت نفت ، کودتای ۲۸ مرداد و قیام ۳۰ تیر سال ۱۳۳۱ اشاره کرد که در همه این رویدادها و حوادث، آذربایجان نقشی بسیار مهم و پیشگام داشته است.
استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل تاریخی اضافه کرد: در مسائل تاریخی محققان شاید به وحدت نظر نرسند ولی باید از این منظر نگاه کرد که در موضوعات و حوادث مختلف تاریخی آذربایجان چه نقشی داشته، بازی گردان، بازیگر و یا بازیچه بوده است.
وی گفت: در نهضت تنباکو، آذربایجان بازیگردان و میرزای شیرازی بازیگر بوده، در نهضت مشروطه بازیگردان تهران و آذربایجان بازیگر بود ولی وقتی که شکست خورد در مرحله دوم ستارخان کارگردان تمامی بازی های کشور بوده است.
وی ادامه داد: نقش آذربایجان در برهه های مختلف تاریخی بسیار مهم بوده و هر جا اقدامی از سوی مردم آذربایجان صورت گرفته بر اساس وحدت بوده و ادله تاریخی بسیاری در خصوص وحدت مردم آذربایجان وجود دارد.
حجت الاسلام علیانسب افزود: در موضوع پیشه وری به دلیل ضعف در حکومت مرکزی جدایی آذربایجان مطرح شد که بعد از ۱۵ ماه آذربایجان توسط مردم برگشت، اما محمدرضا شاه پهلوی برای زهر چشم گرفتن دست به اعدام های گسترده فرقه چی ها که در اسناد تاریخی حدود ۱۱ هزار اعدام ثبت شده، زد.
وی ادامه داد: تبریز در دوره بعد از رفتن پیشه وری توسط شاه تنبیه سختی شد و بعد از آن دیگر تبریز بازیگردان نشد و در حد انتظار ظاهر نشد به‌طوری که تا سال ۱۳۴۱ دوره راکدی در تبریز وجود داشت.
استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل تاریخی اظهار کرد : در سال ۱۳۴۱ آذربایجان با دعوت امام خمینی وارد نهضت می شود که در این برهه نباید نقش آیت الله شریعتمداری نیز نادیده گرفته شود و مورد بررسی قرار گیرد که شریعتمداری کجا بازیگردان، بازیگر و یا بازیچه بوده است.
وی با اشاره به اینکه دو روایت از رابطه بین امام خمینی ( ره) و آیت الله شریعتمداری در تاریخ وجود دارد، گفت: شریعتمداری همراه با امام خمینی (ره) بود ولی روحیه انقلابی نداشت و ملاحظات خاصی داشت که موجب ایجاد اختلاف بین امام خمینی و شریعتمداری شد این اختلاف از سخنرانی سال ۱۳۴۲ در قم شروع می شود.
وی با اشاره به اتفاقات محرم سال ۱۳۴۲ گفت: خطبای بزرگ تبریز همگی دستگیر و زندانی شدند تا این که پس از رمضان آن سال که وقت منبر و مسجد تمام شد، آزاد شدند و بعد از آن در سال ۱۳۴۳ خطبای بزرگ از تبریز کوچ کردند که این کوچ نیز باید توسط محققان مورد بررسی قرار گیرد.
حجت الاسلام علیانسب افزود: تا سال ۱۳۵۶ روضه‌های خانگی امن تر، محدود تر و کنترل‌شده تر برای ادامه نهضت امام خمینی بود و در این برهه آیت الله قاضی در تبریز مانده بود.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۵۶ بعد از قیام مردم قم آیت الله قاضی وحدت را در بین روحانیون طرفدار شریعتمداری و امام خمینی ایجاد کرد به طوری که ۲۹ بهمن در تبریز در چهلم قیام مردم قم شکل گرفت.
وی گفت: مدیریت آیت الله قاضی در قیام ۲۹ بهمن و پس از آن بسیار مهم است بطوری که در بازگشت امام خمینی به کشور آیت الله قاضی فرودگاه تبریز را آماده فرود هواپیمای امام کرده بود تا در صورت بسته شدن فرودگاه تهران هواپیمای حامل امام خمینی در تبریز فرود آید.
