به گزارش تریبون تبریز، کسی که یکصد سال پیش در تبریز می‌گفت: فرایند یادگیری نباید باعث ایجاد هرگونه احساس رنجش در کودک بشود. اگر دانش‌آموزان در تحصیل رفوزه می‌شوند ایراد از تدریس ماست نه از آنها.
او الفبای زبان اشاره ایرانی را برای ناشنوایان طراحی کرد، دستگاهی به نام تلفن گنگ اختراع کرد که می‌توانست صدا را به افراد ناشنوا برساند.
نخستین کودکستان ایرانی را در مرند راه اندازی کرد. اولین مولف و ناشرکتاب کودک در ایران بود. در سال ۱۲۹۸ اولین تئاتر کودک و نوجوان را روی صحنه برد.
کتاب «بابا برفی» نوشته او در سال ۱۳۰۷ توسط شورای جهانی کتاب به عنوان بهترین کتاب کودک انتخاب شد.
ناشنوایان پیش از او در ایران نه آموزش خواندن و نوشتن می‌دیدند و نه سخن گفتن، زمانی که پس از یک سال آموزش، سه دانش آموز ابتدایی او شروع به سخن گفتن کردند، کار باغچه بان به معجزه شبیه بود.
هرچند مسئولان وقت پیش پای او سنگ اندازی کردند و کارش را به تعویق انداختند، اما او متوقف نشد و در شهرهای مختلف به بنیان نهادن مدارس ناشنوایان اقدام کرد. هر ساله چهارم آذر، از سوی ناشنوایان مراسمی بر سر مزار او برگزار می‌گردد.
تولد: ۱۲۶۴ – ایروان
وفات : ۱۳۴۵ (۸۰ سال ) شهر ری
آدرس : تهران _شهر ری_ بوستان چشمه علی _ کوچه مهدیه _ پلاک پنج
